Λογοτεχνία

Έκπτωτος του Καμύ,

χτυπημένος από μια πρωτόγνωρη Πανούκλα,
αντιμετωπιζόμενος ως Ξένος από φίλους και γνωστούς,

σταυρωνόταν ξανά και ξανά 

σαν άλλος Χριστός του Καζαντζάκη.

Όσο κι αν ταξίδεψε,
δεν μπόρεσε να βρει το δικό του λιμάνι: ένας σύγχρονος Ροβινσώνας Κρούσος
που πνιγόταν 

20 χιλιάδες λεύγες κάτω από τη θάλασσα της  σκληρής πραγματικότητας.

Σαν άλλος Άθλιος του Ουγκώ,
χωρίς ελπίδα για μια κάποια δικαιοσύνη,
80 μέρες δεν του έφταναν για να ολοκληρώσει το δικό του ταξίδι,

ένας Παίκτης που ρίσκαρε και έχανε,
και ξαναρίσκαρε 

μόνο και μόνο για να χάσει ακόμη περισσότερα.

Τιμωρία χωρίς Έγκλημα ήταν η ζωή του, 

σκεφτόταν συχνά πυκνά,
εγκλωβισμένος,
στο δικό του ,προσωπικό, Υπόγειο.

Μα όσο κι αν πάλαιψε,
όσο ιδρώτα ή ακόμη κι αίμα κι αν έχυσε
κανένα σύμπαν δεν συνομώτησε υπέρ του.

Η ζωή του, βλέπετε, περιοριζόταν στην πραγματική λογοτεχνία.